8.18.2009

Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΓΟΜΟΛΑΣΤΙΧΑ

«Η μαγεία μάς γνέφει από παντού ολόγυρά μας, αλλά δεν έχουμε τη διάθεση να την αναζητήσουμε.Αν βγάλουμε τα γυαλιά της ρουτίνας και απαλλαγούμε από τις παρωπίδες της σοβαροφάνειας, ίσως κάποια στιγμή να τα καταφέρουμε»

«Προσπαθούμε πάντα να προσφέρουμε στα παιδιά μας ό,τι το πιο εκλεκτό: τα θρεπτικότερα φαγητά, για παράδειγμα, ή τα πιο ζεστά ρούχα. Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, φτάνουμε στο σημείο να στερούμαστε για να απολαμβάνουν εκείνα. Το παράδοξο είναι ότι στον χώρο της τέχνης και του θεάματος για παιδιά- με ελάχιστες εξαιρέσεις- συμβαίνει μάλλον το αντίθετο: ετοιμάζουμε λουκούλλεια γεύματα για τους εαυτούς μας και ταΐζουμε τα παιδιά μας με αποφάγια. Κι αυτό επειδή επικρατεί η νοοτροπία πως οτιδήποτε το παιδικό είναι απλούστερο, ευκολότερο, φθηνότερο και υποδεέστερο του αντίστοιχου προϊόντος για
ενηλίκους».
Σήμερα, ένα παιδί μπορεί να έχει οράματα και να τρέφει ελπίδες ότι θα πραγματοποιηθούν, με όσα απογοητευτικά συμβαίνουν;

«Η πίστη στην επίτευξη του αδύνατου, είναι η μεγαλύτερη δύναμή μας. Και είναι πιο έντονη στα παιδιά»
«Όσο πικρότερες οι απογοητεύσεις, τόσο μεγαλύτερη η ανάγκη για ελπιδοφόρα οράματα. Διαφορετικά, κινδυνεύουν να βυθιστούν στο τέλμα της αδιαφορίας και της παραίτησης. Οράματα φανταστικών κόσμων στα αναγνώσματα και τα θεάματα των παιδιών, τους προσφέρουν πρότυπα αλλαγής του δικού τους κόσμου, όσο δύσκολο κι αν φαίνεται εκ πρώτης όψεως αυτό.
«Η αξία των παραμυθιών έγκειται στο ότι μας δίνουν την ελπίδα πως μπορούμε να τους νικήσουμε»

«Η τέχνη είναι η καλύτερη γομολάστιχα αυθαίρετων γραμμών που εγκλείουν, περικλείουν και αποκλείουν»



I AM THE PASSENGER - IGGY POP

8.16.2009

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ




  • 1909 Γέννηση του ποιητή (πρωτομαγιά – σημαντική ημέρα για τους αγώνες της εργατικής τάξης) στη Μονεμβασιά. Ο πατέρας του Ελευθέριος ήταν μεγαλοκτηματίας, η μητέρα του Ελευθερία ήταν από αρχοντική οικογένεια του Γυθείου. Έχουν ήδη τρία παιδιά , τον Δημήτρη, τη Νίνα και τη Λούλα.κκκ


  • 1921 Πεθαίνει ο αδερφός του από φυματίωση και μετά τρεις μήνες η μητέρα του από την ίδια αρρώστια.


  • 1924 Δημοσιεύονται ποιήματά του στη «Διάπλαση των Παίδων».


  • 1925 Η οικογένειά του καταστρέφεται οικονομικά από το χαρτοπαικτικό πάθος του πατέρα του ο ίδιος με την αδερφή του Λούλα έρχεται στην Αθήνα.


  • 1926 Ο Γιάννης Ρίτσος προσβάλλεται από φυματίωση, ενώ ο πατέρας του έχει χρεοκοπήσει οικονομικά και ψυχικά ασθενής κλείνεται στο ψυχιατρείο του Δαφνίου, «Ό,τι αγάπησα μου το πήρε ο θάνατος και η τρέλα». Εγγράφεται στη νομική σχολή, αλλά δεν φοιτά.



  • 1927-29 Εισάγεται στο νοσοκομείο «Σωτηρία», όπου νοσηλεύεται για τρία χρόνια. Εκεί γνωρίζεται της εποχής καθώς και με τη Μαρία Πολυδούρη.


  • 1931-34 Επιστρέφει στην Αθήνα και συνδέεται με τους «Πρωτοπόρους» και την «Εργατική Λέσχη».
    Για βιοποριστικούς λόγους στρέφεται στο εμπορικό θέατρο και συμμετέχει σε παραστάσεις ως ηθοποιός, χορευτής και σκηνοθέτης.
    Εκδίδεται το πρώτο βιβλίο ποιημάτων του με τον τίτλο «Τρακτέρ».


  • 1935 Κυκλοφορεί το δεύτερο βιβλίο του «Πυραμίδες».



  • 1936 Γράφει και εκδίδει τον «Επιτάφιο» συγκλονισμένος από τα θύματα της μεγάλης καπνεργατικής απεργίας του Μαΐου στη Θεσσαλονίκη.




  • 1937-38 Εισάγεται στο Δαφνί και η Λούλα, ενώ ο ίδιος νοσηλεύεται για λίγο στο σανατόριο της Πάρνηθας. Γίνεται μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
    Κυκλοφορεί το «Τραγούδι της Αδελφής μου».

  • κυκλοφορεί η «Εαρινή Συμφωνία». Πεθαίνει ο πατέρας του. Προσλαμβάνεται στο Βασιλικό (αργότερα Εθνικό) Θέατρο.
    Βγαίνει από το ψυχιατρείο η Λούλα. Μετακινείται στη Λυρική Σκηνή, όπου εργάζεται ως χορευτής.

  • 1941- 42 Κατοχή, η υγεία του επιδεινώνεται. Προσφέρει τις υπηρεσίες του στον αντιστασιακό αγώνα «Το φεγγάρι είναι το κράνος του γερμανού φαντάρου. Αμπαρώσου καλά...»
    Επιστρέφει στην Αθήνα, όπου συνεργάζεται με το περιοδικό «Ελεύθερα Γράμματα» και εκδίδει την ποιητική σύνθεση « ο σύντροφός μας ο Νίκος Ζαχαριάδης».


  • 1948-52 Εξορίζεται στη Λήμνο, στη Μακρόνησο, στον Αϊ-Στράτη, στην Ικαρία. «Ποιός να το πει πως βρίσκονται οι μισοί κάτου απ’ το χώμα/ κ’οι άλλοι μισοί στα σίδερα;»(Ρωμιοσύνη) .Απολύεται μετά από διαμαρτυρίες διανοουμένων του εξωτερικού Άραγκον, Νερούδα, Πικάσο κ.α.).


  • 1953 Παντρεύεται την γιατρό Γαρυφαλιά Γεωργιάδου


  • 1955 Γεννιέται η μονάκριβη κόρη του Ελευθερία. «Κοριτσάκι προχθές γεννήθηκες εσύ, χτες η μητέρα σου κι εγώ...»


  • 1955-56 Ο Γιάννης Ρίτσος τιμάται με το Α κρατικό βραβείο ποίησης για τη συλλογή του «Η Σονάτα του Σεληνόφωτος» η οποία μεταφράστηκε σε 20 γλώσσες.


  • 1960 Εκδίδεται σε δίσκο ο «Επιτάφιος» μελοποιημένος από το Μίκη Θεοδωράκη.


  • 1962 Ταξιδεύει ξανά στη Ρουμανία όπου γνωρίζει τον Ναζίμ Χικμέτ.


  • 1966 Ταξιδεύει στην Κούβα.
    Κυκλοφορεί σε δίσκο η «Ρωμιοσύνη» μελοποιημένη από το Θεοδωράκη.


  • 1967 Απριλιανή δικτατορία. Ο Γ.Ρίτσος εξορίζεται στη Γυάρο, Λέρο και Σάμο(κατ’οίκον περιορισμός) ως το 1970.



  • 1968 Στέλνει κρυφά στη Γαλλία το «Πέτρες, Επαναλήψεις, Κιγκλίδωμα» και τα «Δεκαοχτώ Λιανοτράγουδα της Πικρής Πατρίδας», που τα μελοποιεί ο Θεοδωράκης .


  • 1970 Γνωρίζει διεθνείς τιμές και διακρίσεις.Δέχεται βραβεία και διακρίσεις από Βέλγιο, Βουλγαρία, Μ.Βρετανία, Γαλλία . Καθώς επίσης γίνεται απίτιμο μέλος σε πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού.


  • 1990 Πεθαίνει στην Αθήνα και ενταφιάζεται στη Μονεμβασιά.





    • Μελοποιημένα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου:



      Επιτάφιος






      Ρωμιοσύνη

      18 Λιανοτράγουδα της Πικρής Πατρίδας


      8.15.2009

      ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ (Γιάννης Ρίτσος)












      Άσπρα σπίτια, κάτασπρα,
      τα βερικοκιά τα κεραμίδια,
      γαλανά παραθυρόφυλλα,
      τ' άλογα τα κανελιά μες στον αυλόγυρο,
      τ' άσπρα μες στο πράσινο,
      τα μπαλκόνια μάλαμα και θάλασσα.





      Τα μουλάρια στον ανήφορο της πέτρας,
      και τα γαϊδουράκια μες στ' αγκάθια,
      ψάθες και μαχαίρια και καλάθια μες στ' αμπέλια
      γέλια









      Δάχτυλα και γόνατα,
      στήθια και σαγόνια
      μες στο μούστο ματωμένα,
      κόκκινες φωτιές κι ιδρώτας,
      στις κατηφοριές
      το χρυσό κακάρισμα της κότας.



      Κι όπως γαλανίζει το βραδάκι,
      το μαβί, το βιολετί,
      να κι η Παναγιά στη δημοσιά,
      πλάι στα κάρα, στα κουδούνια, στα σταμνιά
      και στα κλαδωτά μαντίλια,
      να τη η Παναγιά
      να κρατάει στην ασημένια της ποδιά
      πέντε οκάδες κόκκινα σταφύλια.